Vaderlandsche historie. Deel 5

XXVI.
Karel de V. wordt Heer van Groningen.

Midlerwyl hadt Enno, Graaf van Oostfriesland, zig naar Gelderland begeven, om de geschillen tusschen de Groningers en den Hertoge te bemiddelen. Karel toen, niet meer ontveinzende, dat hy op de Groningers t'onvrede was, verklaarde, dat zy zig, onder geene andere voorwaarde, in zyne gunst zouden konnen herstellen, dan door te gedoogen, dat hy een slot binnen Groningen opwierp, en Appingadam, met muuren, omringde. Doch deeze voorslag deedt de Groningers zien, wat zy van den Hertoge te wagten hadden. Terstond braken zy dan alle onderhandeling met hem af, en beslooten hunne toevlugt tot de Landvoogdesse, Maria, te neemen. Zy booden haar aan, den Keizer, als Hertog van Brabant, Graaf van Holland, en Heer van Friesland en Overyssel, tot Heer, te willen inhuldigen, mids hy hun onverwylde hulp toezondt tegen de Gelderschen, die hun, klaagdenze, op den naam der Deenen, allen overlast aandeeden. De Landvoogdes

[p. 116]

hadt zig, op deezen voorslag, niet lang beraaden; maar, denzelven aanneemende, terstond daarop, aan den Stadhouder van Friesland bevel gegeven, om de hulde van Groningen, in 's Keizers naam, te ontvangen, 't welk, op den agtsten van Zomermaand, geschiedde^(p). Toen eerst, sloeg Schenk 't beleg voor Appingadam. Kort daaraan, nam hy Werdum in, en versterkte de Plaats. Ook bemagtigde hy de schans Delfzyl, van waar Meinard van Ham voorraad kreeg. Doch Appingadam was zo wel voorzien en versterkt, dat het beleg der Plaatse, tot in Herfstmaand, duurde^(q).

(p) Zie E. Beningha Hist. van Oostfriesl. IV. Boek, Cap. LXX. bl. 683.

(q) Pontanus Libr. XI. p. 779, 780.