IX.
Onlust met Koning Fredrik.
Eer 't met Koning Christiaan dus verre verliep, en zelfs al kort na zyn vertrek uit deeze Landen, waren de Hollanders, zynenthalve, in de ongunst vervallen van Koning Fredrik, die 't hun zeer kwalyk nam, dat zy zynen mededinger, schoon huns ondanks, met geld en schepen, ondersteund hadden. Lubek en de andere Wendsche Steden, nydig over den Hollandschen Koophandel in 't Noorden, dien zy, by deeze gelegenheid, gaarne alleen tot zig trekken wilden, styfden Koning Fredrik in zyn ongenoegen. Hy gaf den anderen Nederlanderen vryheid, om in zyn Ryk te komen handelen, terwyl hy, met hulp der Lubekkeren, verscheiden' Hollandsche Schepen, die de Zond door wilden, wegnamGa naar voetnoot(v). Amsterdam schreef, in Sprokkelmaand des jaars 1532, uit den naam der Hollandsche Steden, aan de Regeeringen van Dantzig, Riga en Revel, om te onderzoeken, of men hun aldaar vryen Koophandel gunnen wilde, zo Koning Fredrik en de Lubekkers hun dien mogten blyven verbieden. Dit schryven onderstelt, dat zy middel moesten weeten, om de Zond of Belt vry te houden; waarvan zy ook, eerlang, hun werk maakten. Dog wat antwoord 'er van de drie Steden kwam, heb ik niet konnen ontdekken. Ook zogt men, met Fredrik, in onderhandeling te komen, en sloeg, ten