Vaderlandsche historie. Deel 4
(1750)–Jan Wagenaar– AuteursrechtvrijV. Onlusten met Frankryk.De Roomsch-Koning, Maximiliaan, hadt het stillen der opschuddingen hier te Lande geheellyk toevertrouwd aan de zorge van Hertoge Albrecht van Saxen, alzo hy, omtrent deezen tyd, met andere zaaken, de handen vol werks hadt. Wy hebben reeds, in 't voorbygaan, aangetekendGa naar voetnoot(l), dat hy, in 't jaar 1489, by Volmagt, in Huwelyk getreden was, met Anna, Erfdogter van Bretagne. Dit Huwelyk, rugtbaar geworden, mishaagde den Koning van Frankryk ten hoogsten: die, terstond na de dood van François den II. Hertoge van Bretagne, toeleg gemaakt hebbende, om dit Hertogdom aan de Kroon te hegten, nu bespeurde, dat hiertoe geen kans zyn zou, zo 't Huwelyk van Maximiliaan en Anna voortgang hadt. Karel besloot, derhalven, het geslooten Huwelyk, 't koste | |
[pagina 293]
| |
wat het wilde, te verbreeken. Onaangezien hy voor lang reeds met Margareet van Oostenryk in de Egt verbonden was, en zy, zelfs in openbaare schriften, den naam van zyne Gemaalinne droeg, vondt hy goed, deeze verbindtenis te schenden, en Anna van Bretagne, voor zig zelven, ten Huwelyk te verzoeken. Te gelyk voerde hy een Leger naar de grenzen van Bretagne, en bragt het, eerlang, zo ver, dat de Hertogin en de Grooten des Hertogdoms, in zyn verzoek, bewilligden. Het Huwelyk tusschen haar en Karel den VIII. werdt, in Wintermaand des jaars 1491, voltrokken, en de Krooning der Koninginne geschiedde, in den aanvang des volgenden jaarsGa naar voetnoot(m). Dit Huwelyk was een dubbele slag voor Maximiliaan. Hy zag zig niet alleen zyne Bruid ontroofd, maar daarbenevens zyne Dogter, Margareet, van het Huwelyk met den Koning van Frankryk versteken. Des verzuimde hy niet, al zyn vermogen in 't werk testellen, om den geleeden hoon te wreeken. Henrik de VII, Koning van Engeland, liet zig, op zyn aanhouden, beweegen, om, met een Leger, over te steeken naar Calais; doch hy was naauwlyks geland, of Karel de VIII. wist hem, door het aanbieden eener goede somme, tot het sluiten van eene Vrede, te beweegenGa naar voetnoot(n). Maximiliaan hadt, midlerwyl, de vyandlykheden tegen Frankryk in Artois begonnen, en zig, in Oogstmaand des jaars 1492, van Atrecht meester gemaakt. Ook poogde hy, se- | |
[pagina 294]
| |
dert, de Ryksvorsten en de Zwitsers te beweegen, om hem by te staan. Doch de Winter en 't volgend voorjaar verliep, zonder dat 'er iets van belang ondernomen werdt. En Karel de VIII, die 't hoofd vol hadt van het ontwerp om 't Koningryk Napels te bemagtigen, toonde zig zo genegen, om de Vrede met den Roomsch-Koning en den AartshertogeGa naar margenoot+ Filips te sluiten, dat dezelve, eindelyk, op den drie-entwintigsten van Bloeimaand des jaars 1493, te Senlis getroffen werdt. De Graafschappen van Bourgondie en Artois werden den Roomsch - Koning, als Voogd van Filips van Oostenryk, zynen Zoon, afgestaan. Ook beloofde Karel de VIII. Margareet van Oostenryk, zyne ondertrouwde Gemaalin, den Gezanten des Roomsch-Konings terstond te zullen overleverenGa naar voetnoot(o). Dit geschiedde sedert, en Margareet ontsloeg Karel den VIII, schriftelyk, van de Huwelyksverbindtenis, te vooren, met haar aangegaanGa naar voetnoot(p). |
|