Vaderlandsche historie. Deel 4
(1750)–Jan Wagenaar– AuteursrechtvrijXIV. Maximiliaan doet eene Bede, die, door de Kabbeljaauwschen, toegestaan wordt.De gelukkige slag by Guinegate, door welken der Franschen overmoed niet weinig gefnuikt was, liet Hertoge Maximiliaan de handen ruim, om, in Sprokkelmaand des jaars 1480, herwaards te komen, en aan 't herstellen der ruste in Holland te arbeiden. Ook hadt hy voor, in persoon, eene Bede te doen, tot voortzetting, van den Kryg tegen Frankryk en in Gelderland. De Kabbeljaauwsche Edelen, Jan van Egmond, Jan en Filips van Wassenaar,Ga naar margenoot+ Jan van Kats, Arend van Duivenvoorde, Jan van Noortich, Jan van Poelgeest en | |
[pagina 191]
| |
eenige anderen, zyne gunst zoekende, waren de eersten en veelligt de eenigsten, die hem tagtigduizend Filips-Schilden van dertig grooten vlaams, jaarlyks, voor den tyd van agt jaaren, en honderdenzestigduizend Schilden eens, in gereed geld, uit den naam der Landen van Holland, Zeeland en Friesland, toestonden. Zy bedongen, daarentegen, eenige vryheden voor 't Land in 't gemeen. En om de Steden, Haarlem, Leiden en Amsterdam in 't byzonder, te eer tot inwilligen deezer Bede te beweegen, verkreegen zy verlof voor dezelven, om eene Vaart, door Holland, daar zy 't goedvonden, tot voortzetting der Binnenlandsche Neeringe, te mogen doen graaven: van al 't welke Brieven verleend werden, den twaalfden van Bloeimaand, in den Haage, gedagtekendGa naar voetnoot(s). De Kabbeljaauwschen, zo veel hebbende toegestaan, verwierven ligtelyk, dat de Stadhouder Wolferd van Borselen van zyn Ampt verlaaten werdt. Doch zy droegenGa naar margenoot+ zo weinig zorg voor het bewaaren der onlangs verkreegen' voorregten, dat zy gedoogden, dat Joost van Lalaing, een Henegouwer, in zyne plaats, werdt aangesteldGa naar voetnoot(t). De Hoekschen hadden ondertusschen reden, om deezen vreemdeling, liever dan eenen anderen, tot hunnen Stadhouder, te hebben: zynde hy, door zyne Nigte Jolande van Lalaing, met den Huize van Brederode vermaagschaptGa naar voetnoot(8). De Raadsheeren van 't Hof in | |
[pagina 192]
| |
den Haage, insgelyks, veranderd zynde, vertrok Maximiliaan wederom uit Holland, den Stadhouder de zorg bevolen laatende, om de rust in de Steden te herstellen. 't Gelukte hem egter nergens, dan te Hoorn en te Gouda, alwaar hy te weeg bragt, dat de meeste Kabbeljaauwschen wederom ingenomen werden, mids op hunne knieën, voor al 't volk, ten Heiligen zweerende, dat zy nimmer eenige onrust aanregten, noch ooit kuipen zouden, om op 't kussen te raakenGa naar voetnoot(u). |
|