Vaderlandsche historie. Deel 3

Aanzien van Otto, Heere van Arkel.

Otto van Arkel, van wien wy spreeken, wist zig, schoon zyn Vader een voorstander der Kabbeljaauwsche zyde geweest was, egter zo zeer by Hertoge Albrecht gezien te maaken, dat deeze hem te gelyk ontzag en gunst

[p. 299]

toedroeg. 't Was gebeurd, dat zekere Dordrechtsche Tollenaar, die van Gorinchem te zeer gekweld hebbende, op zyn bevel, omgebragt was. Van deezen manslag, kwam hy, verzeld van eenen stoet van gewapenden, in den Haage, vergiffenis verzoeken, die hem de Hertog, beleefdelyk, toestondt. Bezwaarlyk kon hy ook gedoogen, dat zyne Gorinchemmers, door het Dordrechtsch Stapelregt, gedrukt werden. Somtyds ontzag hy zig niet, de Dordrechtsche Wynschepen, die den Ryn afkwamen, weg te neemen, om dat die van Dordrecht, te vooren, de Gorinchemmers, met geweld, gedwongen hadden, Stapelregt te betaalen; en hier door bragt hy te weeg, dat de Ingezetenen van den Lande van Arkel, in vervolg van tyd, van 't Stapelregt verschoond werden^(r).

Heer Otto bediende zig ook van het aanzien, welk hy, hier te lande verkreegen hadt, om den tweespalt tusschen de Hoekschen en Kabbeljaauwsche te stillen. Door zyn beleid, geraakte Holland, inwendig, voor eenen geruimen tyd, in rust: doch 't Hertogdom Gelder ging reeds, sedert tien jaaren, aan 't zelfde euvel kwynen: en 't steeg thans tot zulk eene hoogte, dat 'er de Hollanders mede gemoeid werden.

(r) Joann. a Leydis Libr XXXI. Cap. II.