Vaderlandsche historie. Deel 3

Delft belegerd en ingenomen.

Hertog Albrecht keerde, op 't ontvangen der tyding deezer vyandlykheden, in aller yl, uit Zeeland, herwaards, deedt terstond Heirvaart beschryven, en sloeg het beleg voor Delft, op den eersten van Grasmaand des

[p. 298]

jaars 1359. Het duurde meer dan tien weeken, en werdt, zo 't schynt, al dien tyd, door Hertoge Albrecht, in persoon, bygewoond⁽⁹⁾. Eindelyk, ging de Stad, by Verdrag, over. De Stedelingen moesten Hertog Albrecht om vergiffenis bidden, veertig duizend oude Schilden opbrengen, en hunne muuren laaten afwerpen. De Edelen en uitheemschen, die zig tot hoofden onder hen opgeworpen hadden, werden niet in den Zoen begreepen. Ook waren Nyenrode, Kervena, en eenige anderen reeds ter Stad uit gevlugt, en hadden zig, binnen Heusden, geworpen. Doch Henrik van der Woerd werdt betrapt en onthalfd. De Edelen, die op 't Slot te Heusden geweeken waren, werden 'er, op bevel van Hertoge Albrecht, een jaar lang, belegerd, en eindelyk, op voorspraak van Otto Heere van Arkel, in genade aangenomen, mids dat zy 't Slot Hertoge Albrecht inruimden, en zig verbonden, om, binnen twee jaaren, in Bedevaart, naar Jeruzalem te gaan^(q).

(9) Men mag dit afneemen, uit twee Brieven van Hertoge Albrecht, gegeven in zyne Tente voor Delft, den zevenentwintigsten van Grasmaand en den veertienden van Bloeimaand des jaars 1359. Zie Balen Dordrecht, bl. 509, en Handoessten van Exchuysen, bl. 14.

(q) Joann. a Leydis Libr. XXXI. Cap. 6.