Vaderlandsche historie. Deel 2
(1749)–Jan Wagenaar–
AuteursrechtvrijXXVII. Willem wordt Graaf van Friesland. Hy verjaagt Henrik de Kraan.Willem trok, midlerwyl, terstond na 't sluiten van het Verdrag, naar Friesland beoosten de Zuiderzee; alwaar hy tot Graave werdt ingehuldigd. Ook wordt hy, in eenen Brief van Graave Dirk van den jaare 1198, Graaf van Friesland genoemdGa naar voetnoot(c). Niet zo ligt kon hy zig egter in 't Graaflyk bewind van Friesland bevestigen. Den meesten tegenstand leedt hy van den Graave van de KuinderGa naar voetnoot(d), den zelfden, zo ik agte, dien onze Latynsche Kronykschryvers Henricus GrusGa naar voetnoot(e), en de Hollandschen Henrik de Kraan noemenGa naar voetnoot(f). Zyn Slot van de Kuinder lag op de Friesche grenzen, en de Friezen hadden 'er altoos veel overlast van gehadt. Graaf Willem wierp, om hem te beteugelen, eene sterkte op by Oosterzee, thans een groot Dorp in de Grietenye van de Lemmer, niet verre van de Kuinder. Van tyd tot tyd, vielen 'er gevegten voor tusschen Willem en Henrik, tot dat Graaf Willem, den Graave van de Kuinder vyfhonderd man afgeslaagen hebbende, het Slot tot de overgaave dwong, ten gronde toe slegten deedt, en Henrik noodzaakte het Land te ruimenGa naar voetnoot(g). | |
[pagina 282]
| |
Henrik begaf zig toen naar Holland by Graave Dirk, die hem zo wel ontving, dat hy zig, met reden, in 't vermoeden gebragt heeft, van den Graave van de Kuinder, onder de hand, tegen Graave Willem, gestyfd te hebben. Graaf Willem, zig, eenigermaate, in 't bezit zyns nieuwen Graafschaps, bevestigd hebbende, deedt een' keer naar Holland, om Vrouwe Ada, zyne Moeder, te bezoeken. Ook hadt hy voorgenomen, Graave Dirk te gaan zien, 't welk Vrouw Ada zeer afriedt, hem voorspellende, dat zyn Broeder hem zekerlyk gevangen neemen zou. Hy bleef egter by zyn voorneemen, zynen Broeder niets args toevertrouwendeGa naar voetnoot(h). Ga naar margenoot+ Graaf Dirk bevondt zig, ten deezen tyde, op 't Slot ter Horst, in 't Stigt van Utrecht. Zyn Oom, Bisschop Boudewyn, in 't jaar 1196, overleeden zynde, stonden Dirk, Domproost van Utrecht, Broeder des overleeden Bisschops, en Arnoud, Proost van Deventer, beide naarGa naar margenoot+den Myter. De eerste werdt, door Graave Dirk van Holland, de ander, door Graave Otto van Gelder, ondersteund. Keizer Henrik de VI. beval, om den twist te beslegten, dat Dirk en Arnoud beide naar Rome trekken, en hunne zaak voor den Paus, toen Celestyn den III, bepleiten zouden. 't Weereldlyk bewind van 't Bisdom stelde hy, ondertusschen, in handen van Graave Dirk van Holland; tot merkelyk ongenoegen van den Graave van Gelder, die zig van gantsch Overyssel, met | |
[pagina 283]
| |
geweld, meester maakte, terwyl de Stad en het Kasteel van Utrecht en het gantsche Nederstigt Graave Dirk onderdaanig was, De twee Graaven deeden malkanderen veel schade, met plonderen en blaaken; doch Graaf Otto, in een fel gevegt te Heimenberg by Reenen geslaagen zynde, hieldt zig, sedert, eenen geruimen tyd stil. Ondertusschen stierf Arnoud, Proost van Deventer, te Rome, en de Paus wees het Bisdom zynen Mededinger Dirk toeGa naar voetnoot(i), die egter ook, op de te rug reize, te Pavie, overleedtGa naar voetnoot(k). De GeestelykheidGa naar margenoot+van Utrecht verkoos toen Dirk van der Aare, Proost van Maastricht, tot BisschopGa naar voetnoot(l). De Graaf van Holland, die nu 't weereldlyk bewind van 't Bisdom den Bisschop wederom moest afgestaan hebben, hieldt het, zegt de Schryver, dien wy hier volgen, egter tegen regt, in handenGa naar voetnoot(m), en bleef, om 'er zig in te versterken, op het Slot ter Horst leggen. |
|