Vaderlandsche historie. Deel 2
(1749)–Jan Wagenaar–
AuteursrechtvrijXXXI. Graaf Floris wordt, by Hemert, overvallen en gedood.Weinige jaaren verliepen 'er egter, of men zag de Aartsbisschop van Keulen, de Markgraaf van Brandenburg, de Graaf van Kuik en eenige anderen wederom tegen den Graave van Holland te velde trekken. Graaf Floris hadt zig nu beter in staat van tegenweer gesteld,Ga naar margenoot+en een talryk Leger byeen gebragt. Om den kryg, zo ver als't hem mogelyk was, van de grenzen te houden, trok hy het vyandlyk Leger tegen: 't welk vast, de Maaze langs, herwaards kwam. De wederzydsche Legers ontmoetten malkanderen tusschen de Maaze | |
[pagina 170]
| |
en de Waal, niet verre van het Dorp Hemert, thans ook, in onderscheiding van Op-Hemert in den Tielerwaard, Neder-Hemert genaamd. Hier viel een bloedige slag voor, in welken Graaf Floris, andermaal de overwinning behaalende, den vyand op de vlugt dreef. Vermoeid van den stryd, begaf hy zig, met zyn volk, niet verre van 't slagveld, onder 't geboomte, tot rusten. Doch hier werdt hy van den Heere van Kuik, die zyne verstrooide benden wederom by een verzameld hadt, in den slaap overvallen, en, nevens een goed getal der zynen, gedoodGa naar voetnoot(k). Dit viel voor, op den agttienden van Zomermaand des jaars 1061Ga naar voetnoot(l). Graaf Floris liet, by zyne Gemaalin,Ga naar margenoot+Geertruid, Dogter van Hertog Herman van Saxen, twee Dogters na, Bertha en Magteld, en eenen minderjaarigen Zoon, Dirk genaamd, die, onder't opzigt zyner Moeder, Vrouwe Geertruid, hem, in 't Graaflyk bewind over Holland, opvolgde. De ontydige dood van Graave Floris heeft, buiten twyfel, merkelyken schrik onder zyne benden veroorzaakt; doch 't blykt niet, dat 'er zyne vyanden meer voordeels uitgetrokken, of't gros zyns Legers geslaagen hebben. Vermoedelyk is 't, dat de Hollandsche benden, in orde aftrekkende, 's Graaven Lyk hebben medegevoerd, 't welk te Egmond begraaven werdtGa naar voetnoot(m). |
|