Vaderlandsche historie. Deel 1

XXII. De Kaninefaat Gannaskus schuimt

Weinige jaaren hier na, ondernamen de Kauchen, met hunne Roofschepen, de Kusten

[p. 92]

⁺van Gallie onveilig te maaken. Zy werden bestierd door den Oversten Gannaskus, die, een Kaninefaat van geboorte, en lang voor hulpsoldaat onder de Romeinen gediend hebbende, sedert tot de Kauchen overgeloopen was, en zig nu, door zyne Zeeschuimeryen, begon berugt te maaken. Hy wist dat de Galliërs ryk, doch magteloos ter Zee waren, en stroopte daarom, met ligte Vaartuigen, langs hunne Kusten. Aan Domitius Korbulo was midlerwyl 't bestier over Neder-Germanie opgedraagen, en hy reeds herwaards op weg, toen de Vyandlykheden der Kauchen⁽⁶⁾ bekend werden. Zo dra was hy niet, op of omtrent het Eiland der Batavieren, aangekomen, of hy voerde de drieriemige Galeien, door den Kil des Ryns, en de overige Schepen, door de Wadden en⁺Stroomgaten, in Zee. Wel haast werden de Roofschepen van Gannaskus in den grond geboord, hy zelf met schande naar Huis gejaagd en alles wederom bevredigd.

+ met schepen der Kauchen, langs de Gallische kusten.

(6) Tacitus noemt de Kauchen (de Morib. Germ. Cap. XXXV.) de edelsten der Germaanen, en hy zegt, dat zy, vry van rovery en van verongelyking hunner nabuuren, hunne grootheid door regtvaardigheid handhaafden. Hiér ontmoeten ze ons als Zeeschuimers. Zouden ze dan van Gannaskus bedorven zyn? of hebben ze eerst naderhand den roem van regtvaardigheid verkreegen? of moet men agten, dat de grootste hoop goed, en een klein gedeelte van 't Volk kwaad geweest zy?

+ Wordt van Korbulo verjaagd.