Van de aanvaller geen spoor. Gedichten 1973-1983

[p. 73]

Bitter avondlicht

In bitter avondlicht, een man
zonder hoofd, bij eb, staande

Die zijn handen beweegt
of hij dit licht moet betasten

In dit avondlicht slijpt de meeuw
de snavel, bij eb

Vindt de man het beeld niet meer
dat hij kent

Een witlinnen doek geplooid
op het schilderij van de nacht

Haar hoofd schurend onder
de vleugel van de meeuw, bij eb

De wetsteen ontwijkend.