Nieuwe verzen

[p. 79]

[Ik weet niet, of ik spreke of zwijgen zal]

Ik weet niet, of ik spreke of zwijgen zal.
Mijn woorden zijn als dwalenden, als blinden,
In 't donker tastende om licht te vinden,
Dat voor hun blindheid licht ontsteken zal.

Zijt Gij het, God, geweest, die ze op deed staan
Uit duistre zielsgewelven, uit zeer diepe,
Stille vertrekken, waar ze veilig sliepen?
En kunt Gij wenschen, dat ik ze uit liet gaan?

Neen, laat ze rusten en de hoofdjes vlijen,
In veiligheid geborgen aan de borst
Der moeder, die ze weer in slaap wil schreien,
Opdat ze tastend niet, in blindheid, breken
Het hoogste, dat mijn ziel bezitten dorst....
Ik weet niet, of ik zwijgen zal - of spreken.