Zwijgende liefde (onder ps. Julius)

[p. 37]

XVI

Statig heft zich de rooze
boven de bloemen-parken;
statiger praalt mijne schoone
tusschen de meisjens-reien.

't Is geene blanke lelie
die aan het klagende water,
eenzaam, droef en verholen,
droomerig klaagt in de stilte.

Fierheid blinkt op het voorhoofd,
stoutheid vonkelt in de oogen,
vreugde geuren de woorden,
leven bonst in het herte.

[p. 38]

 

Frischheid bloeit op de wangen,

 

wellust vloeit van de lippen,

 

vrijheid gloeit in de blikken,

 

leven stoeit in het hoofdjen.