Zwijgende liefde (onder ps. Julius)

[p. 24]

VIII

‘Gansch de Schepping lacht,

als zij welgezind is:

als het niet te droog, te nat,
niet te koud, te warm, te - wat?

en er niet veel wind is.

‘Gansch de Schepping mint

onbezorgd en blijde:

als haar 't liefdevuur vervult
dat geen wederstreven duldt,

juist in dit getijde.

[p. 25]

 

‘Doch de Schepping treurt,

 

lach en liefde is henen,

 

als de strenge wintervorst

 

‘met van ijs omkorste borst’

 

weder is verschenen.

 

 

 

‘Daaruit schijnt een les

 

voor den mensch te spreken:

 

lachen, minnen heeft zijn' tijd;

 

vreugd en liefde raakt men kwijt,

 

is die tijd geweken.