Zwijgende liefde (onder ps. Julius)

[p. 21]

VI

Toch sprak ik: ‘Ja, de Schepsels spreken;
ja, geur en kleur en klank zijn stemmen;
doch wát is 't, dat ze ons allen preêken,

die vliegen of kruipen of zwemmen?

‘Die vrage laat zich ligt beseffen:
zoo duister immers zijn hun talen!
Hij moet, wie goed den zin wil treffen,

de hulpe van taalmannen halen.

‘Nu, zulk een taalman is de Dichter;
die zegt te regt en met veel waarheid:
‘De Schepping roemt den Waereld-stichter!’

Dat zal hij u toonen met klaarheid.