Zwijgende liefde (onder ps. Julius)

[p. 5]

[Voorzang]

Dees Liedekens uit mijn studenten-dagen,

dien zoeten tijd der droomen! -

zijn op de vraag van vrienden, die ze lazen,

uit hunnen hoek gekomen.

De vrienden zeiden: ‘Vriend, die kindren mogen

in de open lucht zich toonen!’

Een vader laat zich ligtelijk bekoren

bij 't loven zijner zonen.

[p. 6]

 

Zij doen aan 's lezers deur nu zacht de vrage

 

of zij hem kunnen spreken:

 

ik heb ze opzellijk door Van Doosselaere

 

in 't fraaiste pak doen steken...

 

 

 

Mogt zoo 't publiek den druk van zulk een knoeiwerk

 

dwaas of rampzalig noemen,

 

toch zal het zeker, al was 't nog zoo moeilijk,

 

den druk wel moeten roemen.

Junij 1860.