Verzamelde gedichten

(1887)–Julius Vuylsteke– rechtenstatus


's Avonds Soms nog als de avond is gevallen en alles in stad reeds stil, draagt mij mijn voet voor 't huis waar zij woonde, ofschoon ik het zelf niet wil.
[pagina 72]
O bloemeken van mijn eenzaam leven, mijn liefde, mijn lust, mijn vreugd! Een andre geniet nu uw geuren en kleuren, en doet zich deugd aan uw jeugd. Dan bersten de donkre herinringen open, als hagelwolken, op mij; dan loop ik zoo haastig mooglijk schuilen in de herberg daar naastbij.