Verzamelde gedichten

XXI

Ik heb haar een' diepen groet gegeven,

van aan mijn hoofd tot aan mijn' voet,

en 'k heb een mooi halfrond beschreven

met mijnen besten hoed.

Zij heeft mij een zeer stijf groetje geschonken,

terwijl ze ter nauwernood zich boog,

en zond naar een' anderen kant de lonken

van 't helderstralend oog.

[p. 21]

 

Ik was zoo hoofsch en verliefd in mijn groeten;

 

zij zag zoo koud en kwalijk gezind: -

 

ik woû ze zoo iederen dag ontmoeten;

 

'k geloof dat zij mij bemint.