Verzamelde gedichten

[p. V]

Aan den Lezer (bij de eerste uitgave in 1881)

Bij het verzamelen dezer GEDICHTEN, waarvan de groote meerderheid twintig tot acht-en-twintig en het allerjongste over de tien jaren oud is, ging het mij toe als iemand, die de nagelaten werken van eenen overledenen vriend ter uitgave zou verzorgen.

Ik ontmoette stukken, die thans alle actualiteit hebben verloren; ik vond er ook, die ik niet meer, of niet meer zóó, zou schrijven; meermaals stuitte ik bovendien op gebreken in grond en vorm, op taal- en andere fouten, welke ik, geloof ik, later zou vermeden hebben.

[p. VI]

Wat moest ik doen? Verbeteringen beproeven? Veranderen? Weglaten? Ik heb het niet gedacht. Mij op het standpunt plaatsende van den uitgever eener nalatenschap, heb ik alles opgenomen, wat de schrijver niet reeds zelf, vóór 13 jaren, toen hij zijn Studentenleven in het licht zond, bepaald had veroordeeld, en zonder andere wijzigingen dan die, welke hij ook zelf, blijkens oude aanteekeningen, aan eenige stukken wilde toebrengen.

De oude vrienden van Julius zullen hem hier dus terugvinden zooals zij hem in zijn kortdurig dichterlijk leven gekend hebben; terwijl de tegenwoordige vrienden van den verzamelaar het dezen niet euvel zullen duiden, dat hij zich niet in de plaats heeft gesteld van wijlen den dichter.

J.V.

Gent, April 1881.