T'Boeck van Ons Lieve Vrouwe van Maestricht, ende van den oorspronck des stadts, ende miraculeuse beeldt van Ons Lieve Vrouwe, rustende int convent der minderbroederen

Het XXVI. Capittel.
Een blint meysken ontfanght haer gesicht.

⁺WIllem Donder, ende Lijsbet van Borre tsamen gehouden binnen Maestricht

+ Int Iaer 1601.

[p. 181]

hadden een dochter van elf iaeren Jenneke ghenoemt, die subitelijck blint worde, ende was bouen de ses maenden gheheel blint. Die ouders ghebruyckten al wat de Medecijnen ordineerden, maer al te vergheefs. Maer Jenneke sprack tot haer ouders. Och oft Paesschen waer, ende dat ick mocht mede-gaen totte Minderbroeders in die Processie? Soo hoepten sy dat sy verlost soude worden. T'sanderdaechs nae Paesschen, gingen int lijnen beruoets de moeder met die dochter voor het Beeldt van ons Lieue Vrouwe met die anderen. Wederom quamen sy oock inde Kerck, ende als het H. Beeldt inde Kerck gedraghen wordt, soo sprack terstont die dochter tot haer moeder, Siet moeder ick sien het Beeldt van ons Lieue Vrouwe. Ende sy lieden ende al die daer tegenwoordich waren haer verwonderende ende blijde sijnde, hebben Christo den Sone Godts fonteyne van allen goet ende sijn moeder de reyne suyuere maeghet Marie ghedanckt ende gheloeft. De selfste Jenneke woonende te Maestricht is nv out neghenthien iaeren.