T'Boeck van Ons Lieve Vrouwe van Maestricht, ende van den oorspronck des stadts, ende miraculeuse beeldt van Ons Lieve Vrouwe, rustende int convent der minderbroederen

[p. 172]

Het XXIIII. Capittel.
Van eenen die in een vvijnpijpe gheuallen vvas, ende van de doot is bevrijt gevveest.

⁺INt Jaer duysent ses hondert vier woonden te Maestricht Br. Pieter Boels een gheprofesset leeckenbroeder van onser Oorden, ende dispensier van ons Conuent. Als t'sanderdaechs nae de Besnijdenisse des Heeren nae ghewoonte de Broeders om vleesch hadden gheweest, ende hy het selue vleesch van officie weghen hadde ghesouten ende ghecruypt, ginck hy spaede inde Kercke, sy seluen Gode beuelende voor den slaep nae sijn oude manier. Ende gaende wederom nae de cuecken, om van daer nae sijn celle te gaen, soo daer eenen trap was, soo is door den wint by auontuere sijn keers wtghewayt, ende hy is metten hoofde ouerrugghe ghevallen inde wijnpijpe, die daer aen die dore vande cuecken int d'aerde begrauen was ende ontfonck als een cisterne het reghenwaeter, dat vat oft wijnpijpe houden ontrint vijf aemen, ende was doen half vol waeters. Soo int water gevallen sijnde en cost hy hem niet opheffen, want hy met den hoofde lach nederwaerts, noch wt den water opcomen om dat de tonne enghe was. Hy moeste steruen. Daerom als hy niet en coste met woorden, soo aenriep hy ons Lieue Vrou-

+ Int Iaer 1604.

[p. 173]

we van Maestricht metter herten, ende affectien, ende terstont daernae soo ghevoelden hy, dat hy stracx int midden van sijn lichaem gevaedt wordde, ende op sijn beenen ghestelt, ende wordde soo verlost vande sekere doot door de hulpe vande reyne maghet ende Moeder Godts Maria, ghebenedijt inder eeuwicheyt.