T'Boeck van Ons Lieve Vrouwe van Maestricht, ende van den oorspronck des stadts, ende miraculeuse beeldt van Ons Lieve Vrouwe, rustende int convent der minderbroederen
(1612)–H. de Vroom– Auteursrechtvrij
[pagina 164]
| |
Het XXII. Capittel.
| |
[pagina 165]
| |
bollewerck, hy te weten die onse peys is. Ende v die godtvruchtich sijt segghe ick, Ga naar margenoot+ dat Maria can hulp verleenen den verlosten, die verdient heeft te draghen den prijs voor den ghenen die verlost souden worden. Want tis kennelijck by alle menschen, ten sy datse goddeloos sijn ende onwetende, dat den goddelijcken geest is inde creature door sijn wesen ende macht, wyen niet onmoghelijck en is ende miraculeus, die totter eeren van sijn heylighen miraeckelen doet. 2. Maer op wat maniere datter miraeckelen Ga naar margenoot+ gheschieden van daer bouen oft door de Engelen oft op andere maniere, als sy ons aenprijsen die eere ende religie vanden eenighen Godt, soo moetmen gheloouen, dat die waerachtelijck gheschieden van hun oft door hun, die ons nae de waerheyt ende godtvruchticheyt lief hebben. sy en moeten oock niet ghehoort worden die loochenen dat den onsienelijcken Godt, sienelijcke miraeckelen doet, want oock nae hun segghen, hy de werelt heeft ghemaeckt, die sy voorwaer niet en cunnen geloochenen sienelijck te sijn. Al wat wonders datter dan gheschiet inde werelt dat is voorwaer minder, als dese geheele werelt, dat is hemel ende aerde, ende al wat daer in is, dat seker Godt die Heere ghemaeckt heeft. Ende ghelijck hy die dat | |
[pagina 166]
| |
ghemaeckt heeft soo is oock de manier hoe dat hy dat ghemaeckt heeft den mensche verborghen. Daerom Godt die sienelijcke dinghen heeft ghemaeckt hemel ende aerde, hy en onweerdicht hem oock niet te doen sienelijcke miraeckelen, inden hemel oft opder aerden, op dat hy soo de siele tot sienelijcke dinghen noch gheneycht, souden trecken om den onsienelijcken lief te hebben. 3. Soo dicwils dan als ghy hoort oft siet dat door de H. Moeder ende maget Maria miraeckelen gheschieden, oft door de Enghelen, oft door die Heylighen, ghelooft dat die van Godt geschieden tot hunder Ga naar margenoot+ eeren. Ende want Godt den autheur is van allen naturen, soo segghen wy dat dit den wille des Almoghenden Godt is, die voorwaer anders nergens om en wordt Almachtich ghenoemt, dan om dat hy al wat hy wilt, vermach te doen, die soo veel vermocht heeft te schapen. 4. Tis kinderen dinck te segghen, dat den Apostelen gegheuen is miraeckelen te doen wt de beloftenisse Christi, maer niet andere menschen, daer nochtans Christus Ga naar margenoot+ opentlijck heeft gheseyt, Voorwaer, voorwaer ick segghe v lieden, wie in my ghelooft, die wercken die ick doe, die sal hy oock doen, ende meerder dan dese sal hy doen. Hebben allen die Apostelen in Christum ghelooft? Ist dat die andere | |
[pagina 167]
| |
door hun predicatie oock hebben ghelooft, waerom en souden sy oock gheen miraeckelen hebben ghedaen, en waerom en souden die oock nv niet gheschieden? Want van hun heeft Christus ghesproken, Ick Ga naar margenoot+ en bidde voor henlieden alleen niet, maer oock voor de ghene die door haerlieden woort, in my gheloouen sullen. Ende wederom als Christus ten hemel soude climmen, sprack hy, Dese teeckenen Ga naar margenoot+ sullen henlieden volghen die gheloouen sullen, Door mijnen naem sullen sy de duyuelen wtworpen. Met nieuwe tonghen sullen sy spreken. Serpenten sullen sy wech nemen. Ende ist dat sy yet dootelijcx drincken, dat en sal henlieden niet hinderen. Op de siecken sullen sy haer handen legghen, ende die sullen wel te passe worden. Dat dan van ons wijcken die grijpende woluen in schaeps cleederen die laghen legghen de cudde des Heeren. Dat wech wijcken die dystelen ende dornen vande welcke noch vijghen noch druyuen ghepluckt en connen worden. Dat gheschout worden de holen der vossen ende de Ga naar margenoot+ nesten der voghelen, daer Christus gheen plaets en heeft om sijn hooft op te rusten. Die oock S. Paulus vermaent gheschout te worden. Ick bidde v broeders dat ghy die waerneemt Ga naar margenoot+ die tweedrachticheden ende ergernissen maecken buyten de leeringhe die ghy gheleert hebt, ende wijckt van die. |
|