Verliefde, of klagende minnaer

Een vermaeckelijck Herders gesang.

Op een nieuwe voys.

WEest overschoone Herderin gegroet,
Liefste die mijnder ontstelt mijn bloet,
Mocht ick 'er mijn liefde doen blijcken,

[p. 92]

 

Aen u schoon Engelin,

 

Ghy soud 'er het vonnis strijcken,

 

Dat ick 'er geen ander min.

 

De Jonckmans zijnder altijdt gewoon,

 

Sy spreken in 't vrijen woorden schoon,

 

Een Dochter moet het niet achten,

 

Jonckers los gevry,

 

Want alle hun minnen en klachten,

 

Zijn vol bedriegery.

 

Schoon Lief wel meent ghy dat ick u vley,

 

Of dat ick u tot schant verley?

 

Mijn Engel ick salder u trouwen,

 

Mijn hoop, mijn troost, mijn al,

 

En maken van u een Vrouwe,

 

Alhier op 't aerdtsche dal.

 

Mijn Schaepkens sal ick verlaten niet,

 

Die ghy 'er in 't Velt daer weyden siet:

 

Want al mijn hertjes vermaken,

 

Dat 's by haer in 't Velt,

 

Mijn Lammeren moet ick bewaken,

 

Sy loopen daer ongetelt.

 

Schoon Liefje laet 'er u lammerkens staen,

 

Laetse eens aen der Heyden gaen

 

Een kroontjen moet ghy 'er noch dragen,

 

Van fijn ducate gout,

 

En rijden in een Koetswagen,

 

Verlaet dat groene Wout.

 

In een Koetswagen rijd ick niet,

 

Noch wilder geen Kroon die ghy der my bied,

 

Een Kroontje van groene blaren,

 

Met Bloemmekens gepalieert,

 

Die stel ick op mijn hayren,

 

Den Herder die my flateert

 

Verlaet u Herder, en gaet met my,

 

Ick sal 'er uw' kleeden gaen in het zy,

 

In een Palleys sult ghy woonen,

 

Met Kamers rijck beset,

 

Daer sal ick u vriendschap toonen,

 

Uyt liefde mijn schoon Bruynet.

 

'k Leef veel geruster in mijn koy,

 

Als men hier gedeckt met stroy,

 

Ach! Joncker ick moet u bedancken,

[p. 93]

 

Van al u kortesy,

 

Want al die Hoofse rancken,

 

En deugen doch niet voor my.

 

Schoon Lief wel blijft ghy dan in 't Velt,

 

Daer uw' den Vyant so ontstelt,

 

Gy siet 'er den Huysman vluchten,

 

Sijn Huys wert afgebrandt,

 

De Harderinnetjes suchten,

 

Ach Liefje geeft mijnder de handt.

 

Ick bid u Monsieur mijn niet meer vraegt,

 

Want geenen Joncker mijn behaegt,

 

Ick wilder veel liever gaen doolen,

 

En leven in verdriet,

 

Als gaen by Jonckers ter schoolen,

 

Die mijnder gelijcken niet.

 

Adieu dan spijtige Harderin,

 

Adieu mijn overschoon Vriendin,

 

Moet ick u Schoone haten,

 

Ach wat een pijn voor mijn!

 

So sal ick noch blijven roemen,

 

Dat ick 'er u Vrient sal zijn.