Verliefde, of klagende minnaer

Herders-klagt, aen sijn Fielis.

Voys: Wel wat vreemder spekulatie,

FIelis 'k moet dan eeuwig sugten,
Gaet mijn klagt niet aen u hert,
Neemt gy genoegen in mijn smert,
Ey wilt dog voor de Min niet vlugten,
Nog en veragt de liefde niet,
Die u een trouwe minnaer biet.

Ick bid heb deernis met mijn klagten,

[p. 43]

 

En toont mijn dog eens weder min,

 

Of wilt o schoone Engelin,

 

Dog door een lonck mijn pijn versagten,

 

Gy kondt door dat bekoorlijck soet,

 

Stracks vernoegen mijn ontrust gemoet.

 

Steets dog Filander een Clorinder,

 

Wat haer voor vreugt de liefde teelt,

 

Hoe 't eene kusje 't ander steelt,

 

Daer sy soo veel vermaeck in vindt,

 

Dat haer geen sorg noch smert en quelt,

 

Wijl opregte liefde haer te vreede stelt.

 

Philips kan dat u Hert niet raecken,

 

Kan dat streelen, en dat soet gesoen,

 

Nog dat omhelsen u niet voldoen,

 

Daer het een yder 't hert doet blaken,

 

Want al de vreugde die men vint,

 

Is by de liefde maer enkel wint.