| |
| |
| |
| |
Een waer Nieuw Liedt, van een Dochter die vry wat nauwkeurig was van Vryers, en hoese op 't laest bedrogen is.
Stem: Philis mijn tweede ziel.
En van haer steel geruckt,
Die eertijds heeft gescheenen,
Dat eertijdts was gesticht,
En van haer glans berooft,
Een Spiegel heeft verscheenen?
Maer gy liet u voorstaen,
Dat niemant was u waerdig:
Maer siet eens hoe aerdig
| |
| |
U dwaesheyt heeft bespot.
Maer in geyligheyt geblust,
Maer door haer viesigheyt,
Die haer so heeft verleyt:
Wat baet nu al haer klagen,
Om dat haer niemant mint,
Dees Dochter gaet nu zwaer,
Al weet sy schoon de Vaer,
So sal hy haer niet Trouwen:
En walgt schier van haer;
En of sy klaegt of steent,
En of sy dickmaels weent,
Hy wil na haer niet hooren,
Voor haer, en voor haer Moer,
Ick beklaeg haer ongeval,
Den Echten Staet beleven,
's Avonts quam in 't doncker,
Maer als een Lamp uyt gaet.
| |
| |
U tot den Echt quam nooden,
En was een so frayen Knecht,
Die door sijn min oprecht,
Des avonts quam by Annetje,
Daer quam om een praetje,
Het was, wech wech, loop heen,
Elck liep een blaeuwe scheen.
Voor de klock heeft vier;
|
|