Verliefde, of klagende minnaer
(1698)–J. Vriend–
AuteursrechtvrijStem: Ach treurt niet mijn bedroefde, &c.
NU luystert toe 'k sal u verhalen,
Van 't geen daer onlangs is geschiet,
Al van een Dogter sonder falen,
Maer hoort haer naem die weet ick niet,
s' Is geganen / Met haer Lief hoort aen,
Oock op de banen / Hoort na mijn vermaen,
Hoe 't met haer is vergaen.
Haer Ouders wierden het gewaren,
Dat sy so stil vertrocken was,
Sy bennen doe haer na gevaren,
En vanden haer op 't selve pas,
In eenen Zaal singe/
Met haer liefje daer,
Dee niet als springe,
Met een groot misbaer:
Maer hy vertrock van haer.
Sy bleef daer doe in groot benouwen,
Haer ouders seyde dogter siet,
Dees knegt en sal u dog niet trouwen,
Hy sou u brengen in 't verdriet:
Had gy gedanen,
Dogter na ons woort,
Wagt u van hanen,
En van so een soort,
Mijn kint dit wel aenhoort.
Ach Ouders wilt het mijn vergeven,
Dees Jonckman ach die had mijn seer,
Hy sprack ick sal u niet begeven,
Wilt gy het doen na mijn begeer,
Het was een Joncker,
Sey mijn van sijn eer,
Hy was een proncker,
| |
[pagina 19]
| |
Ach mijn dochter soet,
Verkeer niet by dien Heer.
Nu Dogter en wilt dit wel onthouwen,
Het geen ick u hier singen sal,
So raeckt gy in geen groot benouwen,
En hout u uyt het ongeval,
Wilt gy wat doene,
Doet het doch oprecht,
Wagt u voor soenen,
Maer weest niet so slegt,
Gy om u eer vry vegt.
|
|