Minnaers-klagt.
ICk heb een Lief in 's herten gront,
Geen schoonder Maget in geen lants-douwen,
Sy is valjant en hups van mont,
Mogt ick de schone Maegt sien trouwen,
Hoe wou ick haer in eere houwen,
Hoe wou ick haer op passen gaen,
En wel besorgen voor de kouwen,
Mogt ick maer in haer gratie staen.
Ach mogt ick eens haer dienaer zijn,
Uyt duysent prijckel sou ick haer halen,
Sy is de schoonste daer de Son op schijnt,
Waer is mijn Lief ick moet haer halen,
Haer wangen root, haer wesen jent,
Haer stem verdooft de Nagtegalen,
Sy doet vergaen al mijn torment.
Een pant dat men so lichtelijk wint,
Dat hout men nu in geender waerden,
Een pant dat men so zwaerlijck vint,
Is groot hertseer op deser aerden,
Als tiere liere, liere liere, wie sal ons derven,
Als wy te samen sullen soet,
Gelijck de Bijtjes te samen zwerven,
't Is liefde die lang dueren moet.
Gelijck een moeder bemint haer kint,
Leyt in mijn hert heel vast door wonden,
Soet Liefje heb ick het aen u verdient,
Of oyt ontrou aen mijn bevonden,
Alwaer ick gequest met duysent wonden,
| |
De pijn en was niet al te groot,
Ay nu mijn Liefje, tot aller stonden,
Helpt u Minnaer uyt de noot.
Maer laes wat dat ick smeeck of sugt,
Sy schijnt voor mijn haer hert gesloten,
En agt mijn droefheyt maer een klugt,
Hoe seer dat ik mijn hert ontbloten,
En schijnt geheel mijn te verstooten,
Ag Hemel stuert haer in den sin,
Dat al de tranen die ick vlooten,
Haer brengen mag tot weder min.
Ach ongeluckig Minnaer dan,
Die eeuwig so sal moeten quijnen,
En heeft een die hem helpen kan,
Uyt alle druck en zware pijnen,
Spreeck dog een woort mijn schoon Katrijn,
Mijn alderliefste verhoort mijn klagt,
Laet ick u hebbe voor de mijne,
Gy hebt mijn leven in u magt.
Ach ach haer hert blijft even vast,
Daer is geen troost voor mijn te verwerven,
Sy laet mijn sitten in den last,
En wil veel liever selfs sterven,
Als dat ick haer soude be-erven,
Nu is 't gedaen, ick schey van hier,
Als ick haer eeuwig dan moet derven,
So is oock weg al mijn pleysier.
Adieu dan Vryers al te samen,
Wilt dese les dog wel onthouwen,
Hebt gy een Lief voor u bequaem,
Soeckt haer ten eersten maer te trouwen,
Want anders sy de spot maer houwen,
Al met de jonckmans haer elent,
Wilt u dan voor 't lang vryen schouwen:
So raeckt gy niet in dit torment.
|
|
Auteursrechtvrij