Verzamelde gedichten

[p. 303]

Anna de Noailles: L'honneur de souffrir CVII

De sneeuw blijft gelijkmatig komen
Vannacht, en smelt en valt zo wijd.
In deze vriesschemer moet 'k dromen
Van je dieper bevrorenheid.

Ik droom, o warmte mij verloren,
Van je koude die zich ontbond.
Geen andre droom kan 'k meer behoren
Dan nog alleen van uit de grond.

En 'k lijk luchtig en licht degenen
Voor wie ik hier mijn liedren zing,
Ik die, nu 'k niet met je ging henen,
Voor altijd ben een vreemdeling.