Verzamelde gedichten

[p. 291]

Hermann Sudermann: Al waar 'k...

Al waar 'k op wachtte, als toevlucht voor mijn ziel,
Al wat ik niet kreeg, al wat mij ontviel -
Er is één woord waarin ik 't nederleg;
Ik mag 't niet spreken: geen, wie ik het zeg.
'k Vel eenzaam vonnis en ik werp het weg.

Ik ruk 't mijn borst uit waar 't geklonken had,
'k Laat leed en lust, gelijk een dorrend blad
Wegwaaien waar de wind het henen droeg
Over de wereld die naar mij niet vroeg.
Dan wil ik slapen, want het is genoeg.