Verzamelde gedichten

[p. 97]

De oude dichter

Ontmoedigd door herhaalde teleurstellingen
En oudgeworden onder vijandig régime,
Bleef hem 't ongebroken vermogen toch van te zingen,
Alleen voor zich - en dan ook nog misschien,

In het schemerend uur, voor de gedroomde geslachten
Die kwamen luisteren, opdoemend uit het zwart
Hotelkamerbehang, als hij roerloos wachtte,
Bevolkend zijn stilte op het dreunen van zijn hart.

Maar ten slotte begaf hem ook nog dit laatste vermogen,
En zwijgend heeft hij van alles afstand gedaan.
Toen is een groot duister gekomen van achter zijn ogen,
Daarin is voor ons onzienlijk zijn leven vergaan.