Verzamelde gedichten

[p. 61]

Trochaeën

Onze zwerfse harten zullen niet de ban ontkomen
Die zich om hen heen strekt als een dreiging, een vervaarlijk
Zwaar gevaarte. Bros en bronzen herfstlicht was hun woning,
Weefde een breeklijk rijpe glans op ijl getakte in lanen.
Onze zwerfse harten zullen oud zich, en ontheven
Van hun rust onvast, en van het vast en slopend jagen
Van hun onrust, nauwer saam in duistre komst begeven,
Nu zich al de heemlen dichter sluiten om hen henen.