Verzamelde gedichten

[p. 39]

Absinth

Een doffe drang naar de eeuwigheid.
En waar de nachten gesluierd staan
In onbewegelijke slaap,
Verzonkenheid die geen grenzen kent
En buiten duur en buiten plaats...
Tot zwakke rimpeling de tijd
Weer doet ontstaan.
Maar nog en nog en altijd door
Zuigt hem het leven uit de dood,
Het leven dat nog niemand kent
Uit dood allang gewend.