Verzen

[p. 32]

Kleine rhapsodie

Straal nu, september,
dit gulden druivensap
donker schuimend -
Appels blinken
als vrouwenborsten
teedergebronsd.
Tusschen wijngaardloof
lachen stemmen.
Des avonds valt
een enkel blad
in een ravijn
van stilte -
Mijn strofen worden
herfstlijke vogels,
volgen witte reigers
scherend op zilvren
zuiderdoortocht;
zij stijgen in avonden
van vorstlijk rood,
doopen in laat
robijn hun wieken -
sterven een purpren dood.