Verzen

[p. 33]

[Lichte tuinen]

LICHTE TUINEN stijgen in den hemel,
hellingen, waarlangs de maan zal dalen,
waar gevangen tusschen gele floersen
groote bleeke zonnen willen rusten -
Als een vlucht van wilde vlinders regent
bloesemwind over de stille kreken,
geurloos, maar een warmte, zacht en zwevend.
Alle onverhoorde wenschen stijgen
smartloos op in dezen eeuwgen morgen;
en de ziel, de langgekooide vogel,
ijlt de vrijheid tegen als haar eigen
onvergeetlijk vaderland en spiegelt
zich met hemelsche verwondring boven
heldre waters van een nieuw heelal.