Verzen

[p. 25]

Kleine liederen voor clavecymbel

[p. 27]

[De geniën die hoog en stralend vliegen]

DE GENIËN, die hoog en stralend vliegen,
nijgen hun tochten naar de schemeraarde
en gaan te loor in late grijze wolken.
Nachtschaduwen bezoomen 't vergezicht.
Er zwerven dooden om verlaten dorpen.
Driftige stroomen stollen zwart en traag.
Nu mijmrend rood de gloed der herfstdag breekt
bloedt Christus' hoofd aan 't kruishout in de dorens
en huiverend bevreemden overvalt ons -
angstig verdooven wij ons hart in slaap.