d'Uytgelesenste Wonderen, en bysonderste Seldsaemheden eeniger Landen en Volckeren in America, Asia, en Africa

Xvntien.

IS de Hooft-Stad van China; een geweldigh Landt, 'twelck in 15. Landschappen [Provintien] verdeeldt werd, yeder soo groot synde als een Koninghrijck in Europa. 't Heeft in zigh ontrent 250. bemuerde en wel-ghesterckte Steden; behalven noch meer als 1150. andere Steden, die niet bemuerdt sijn.

Xuntien, betekenende in onse Taal De Stad des Hemels, is soo groot, dat een Ruyter deselve in een dagh tijdts nauwlijks omryden kan. In de Behanghselen van 't Vorsten-Hof staat des Koninghs Afbeeldingh seer konstigh uytghewerckt; en daar nevens leestmen dese woorden: EEN HEER DES WERELDS EN EEN SOON DES HEMELS. 'tKoninghlijk Hof is met 7. Mueren omringht. Binnen 'tselve sijn 79. heerlijcke Saalen, in welcke een groot getal Vrouwen wonen, die den Koning dienen; in plaats dat sulcks by andere Vorsten alleen van Mans-personen geschiedt.

Onder de Schatten deses Konings is een Throon, gheheel van Goudt, rondom beset met de kostlijckste Eedle Gesteenten; insonderheyd met Karbonckelen en Diamanten van een ongelooflijcke grootte, die soo een heerlijcke glantsch van zigh geven, datse 's Nagts schitteren, gelijck een groot deel aan-ghestoockene Lighten.

D'Aarde brenght op sommighe plaatsen jaarlijcks drie of viermaal Vrugten voort. 'tVleesch, en voorts alles is hier in groten overvloed. De Verckens sijn daer soo byzonder goed en ghesondt ter Spijse, als by ons de Hamelen. Alleen inde Stad Canton werden yeder Week meer als twaalfduysendt stucks Hoenderen en ander slagh Ghevogelt ghegeten.

Yeder, hooft voor hooft, moet hier arbeyden, en insonderheyd den Veldbouw oeffenen; ter welcker oorsaack daar niet een voet breette Landts on-

[p. 109]

vrughtbaar leydt. Indien nochtans yemand zig tot Ledig-gang begeeft, den selven werdt, tot af-schrick van andere, met een openbaar teecken in't Aangezight ghebrandmerckt.

Seldsaeme manier van Trouwen.

IN de Landschappen van China, die aan Tartaryen grensen, werdt deese volgende gewoonte ontrent de Houwlijcken van jonge Lieden onderhouden.

De Landtvooght steldt de Iongelingen en jonge Dochters een sekeren tijdt, binnen welcken sy zigh in den Echten staat begeven, of anders in een haerer Kloosters gaan moeten. Die nu trouwen willen, koomen op den

bestemden dagh in de Stadt voor 12. Mannen, die tot dien handel gesteldt sijn. Dese ondersoecken haar alle, tekenen de namen, gelijck oock yeders vermogen op, en besluyten de Houwlijcken onder malkander.

Soo daar nu meer Iongelingen als Dochters verschenen sijn, soo moeten d'eerste 'tLot werpen; en diens beurt het onder haar valt, deselve moeten noch een Iaar waghten. Even soodanig doen ook de Dochters, indiense meer in getal als de Iongmans sijn,

Als men nu op dese wijs de Paren gelijck gemaakt heeft, soo werden de Iongelinghen in drie delen verdeeldt. In d'eerste Ry staan de Rijcke; in de tweede de Middelmatige; in de derde

[p. 110]

d'Arme. De Dochters werden oock in drie Rijen verdeeldt: In d'eerste staen de schoonste; in de twede de middelmatige; in de derde de lelijkste.

De Schoonste Maagden geeftmen aan de Rijckste Vryers; die daar voor stracks een deel gelds opbrengen moeten. De Middelmatigh-schone geeft men aan de Middelmatigh-rycke; en dese geven niets op de Koopmanschap toe. De Lelijckste geeftmen aan d'Arme, met al 't Geld, dat de Rycke voor de Schoonste betaeldt hebben.

Hier na werdt een groote Maaltijd ghehouden, duerende vijftigh dagen lang; in welcke dese jonge Lieden zig lustigh maken, tot datse ondertusschen haar selven een woningh uytgesoght hebben, om hun nieuwe Huys-houding gevoeghlijk aan te vangen.

Houwlijck des Conings van China.

ALs den grooten Coningh van China een Gemaeling ten Houwlijck wil nemen, soo verkiest hy met eenen dertigh By-wyven, de schoonste die in't gantsche Rijk gevonden konnen werden; en dese blyven by hem in syn Slot, so lang hy leeft. Maer soo haest hy gestorven is, voerdt syn Nazaet al deese By-wyven, met bedekte Aengesighten, in een groote Saal; en daer op treden dertigh Edellieden, die d'overledenen Coning in sijn Vyterste wil met Namen uytgedruckt heeft, inde selve, neemende yeder een van de dertigh vermomde By-wyven aen de hand; die hy voorts t'huis voerd, en voor syn Vrouw houd. Doch hier voor genietense grote giften.

De Mueren van 't Coninghlijk Hof syn onbedencklijck kostlijck; soo dat in de gantsche Weereldt (volgens d'eenpaerige bekentenis van al de Beschryvers deses Lants) niet heerlijckers noch volmaackters ghevonden kan werden. Die alles sou willen besien, wat daer in besiens-waerdigh is, moest wel vier daegen daer mee toebrengen.