Verzamelde gedichten

[p. 1464]

Romance (uit: een cyclus ‘Tovertuin’)

*

Hoevelen goed rijden, snel of bedaard,
Ik rijd op mijn ongezadeld paard.
Waarheen hij mij draagt wil ik nimmer weten.
Ik weet wel: als een ander zich had vermeten
Tot mijn rit, was hij smadelijk afgesmeten. -
Ik weet ook dat hij toch naar mijn huis moet keren.

Ik, die kunsten versta die ik niet mocht leren,
Dicht een feestlied op 't leed van mijn gloeiend begeren.
Onder mijn duistre macht, uit metalen longen,
Dreunde menig klavier, als rilden en zongen
Rondgewrongen dansklappers, bij dwarrelzwaaien.
't Was 't geweld van een zee, waar mijn storm kwam waaien.