Verzamelde gedichten

[p. 1059]

[Rollende wolk, schuine zuil.]

*

Rollende wolk, schuine zuil.
Klagende wind; ijl gehuil.
Onder wegstervend goudpaars:
rotsvesten, bouwvallen, schaars
bewoond: nesten, vuns en vuil,
in gleuven en gaten schuil.
Wandlaars die voor 't wervelkluwen
met grauw-duistre grijparm gruwen.
Langs grillige nevelbanken
flitst vuurschijnsel. Donders wrokken.
Zie nu volk ter bidstond stuwen.
Zie vensters vol kleurenspranken
lieflijk uit spitsbogen lokken:
bakens voor wie 't kwaad wil schuwen.
Draaiend in buiteling, schokken
klokken met smidshamerklanken:
smeken of 't geweld mag luwen.
Langs huizen- en heuvelnokken
een vlucht van winterse vlokken.
Aan 't ijsveld ontstijgen stormen.
't Oud kerkplein siddert. Het hagelt.
Nog één vaag terras beklimmen.
Een dwaaltuin vol starre vormen.
Verbronsde en versteende schimmen.
Waar monsters en duivels grimmen
ligt Christus, op 't kruis genageld.