Verzamelde gedichten

[p. 1046]

[Huilt mijn poes? Is 't nacht of dag?]

*

Huilt mijn poes? Is 't nacht of dag?
Zijn dat storm- of stemmeklanken?
Boeken die ik nooit hier zag
staan op nieuwgeplaatste planken.
Alles vreemd. Geen overstappen
in Parijs, en toch voortijdig
hier terug; ons huis ook niet
aan de straat, maar hoog afzijdig
van de stad: mijn venster ziet
over berg- en stepgebied.
Kring om kring van wijde trappen
langs de buitendeur omlaag
naar een doolhof ondergronds.
Kijk hoe slaven stenen kappen.
Harde maskers, grof en honds.
Mannen in verflarde lappen.
Vader nergens. Toch zijn vraag,
dringend: wat ik daar verzamel
uit gewelven, wrak en schamel
met hun rups- en muizenplaag.
Ik doorzoek mijn kast; ik stamel
onverstaanbaar binnensmonds.
Vader is daar; draalt en kucht,
weifelt: hij herkent mij vaag.
Eer ik duidlijk antwoord waag
ben ik wakker, opgelucht
maar onduldbaar moe. Ik vlucht
in een andre slaap, die staag
aandeint... Weer verward gejaag.
Kreupel, door een doornenhaag,

[p. 1047]

 

zie 'k de trein al in beweging

 

waar ik zelf zo graag in meeging,

 

zucht, gelijk de stoomzuil zucht...

 

Wedren, zinloos als een klucht...