Verzamelde gedichten

[p. 797]

[De muziek, schone furie, heeft mij verkoren]

*

De muziek, schone furie, heeft mij verkoren
Boven massa's, gedwongen mijn ziel te horen.
Met mij zweven de spooksels der liefdewaan
Door dit neevlig, vernederd en star bestaan.
De gitaar juicht van mijn strelen, en schokt van mijn slaan.
Onder mijn duistre macht, uit metalen longen,
Dreunde menig klavier, als rilden en zongen
Rondgewrongen dansklappers, bij dwarrelzwaaien.
Vliegend noodweer dreigt aan; rode bliksems laaien.