Verzamelde gedichten

[p. 430]

Nachtlied

*

Ik dwaal. Ik adem ruimer.
Vervolger, staar u blind.
Geen wind verraadt zijn sluimer:
Onvindbaar ligt het kind.
Geen reuk, die 't rood van d'ader
Verraadt - zomin 't gewaad.
Dicht naast u is de dader
Met onverroerd gelaat.

Vergeefs, al staalt ge uw pogen,
En hijst, wat zwom of dreef.
Het kleed is wijd vervlogen
Op rook. Geen draad zelfs bleef.
En 't lijk rust in de bogen
Beneden, scheef, doorweekt,
Waar 't water niet zal drogen
Eer d'ouderdom ze breekt.

Het kronk'lend licht ontluikt weer.
Geen hoek die duister bleef.
Het net aan rollen duikt weer
En hijst wat zwom of dreef.
Weer komt het volk tegader
Gestroomd uit straat bij straat.
De dader strompelt nader
Met onverroerd gelaat.

[p. 431]

 

Zijn adem wordt hem ruimer,

 

De zoeker staart zich blind.

 

Geen stoornis voor de sluimer

 

Van 't heengezegen kind:

 

De sluimer in de bogen

 

Der muren, scheef, doorweekt,

 

Waar 't water niet zal drogen

 

Eer d'ouderdom ze breekt.