Verzamelde gedichten

[De zon was haast aan de grond,]

*

De zon was haast aan de grond,
Hij keek naar de opkomende maan,
En vond ‘Bij nacht en ontij
Mag een vrouw niet wandelen gaan!’
De maan trok er een scheve mond bij,
Toen riep ze ‘Hou jij je stil,
Want ik zeg: bij nacht en ontij,
Dan wandelt ieder die wil.’