Verzamelde gedichten

[p. 139]

[Wie zag ze weer, de blaadren]

*

Wie zag ze weer, de blaadren,
Door wervelstorm gegrepen,
Op golven, die zich slepen
Zwaar zuchtend naar de zee?
Wie zag in zich herboren
De hoop en 't blij geloven,
Waar liefde's vlammen doven
In wervelstorm van wee?

Nooit ziet men wolken weder
Die winden woest verscheuren,
Noch blijven zoete geuren
Wanneer de bloem vergaat.
Voorbij die waan, zo teder,
Van rust, geluk en vrede:
De liefde neemt haar mede
Wanneer zij 't hart verlaat.