Verzamelde gedichten

[Verrukking aller uren van mijn leven]

*

Verrukking aller uren van mijn leven,
Engel der liefde, aanbiddelijke Vrouw,
Ster, door des hemels wolken vaag omweven,
Naar wie ik opzie uit een poel van rouw;

Tot u gaat mijn verering, heel mijn leven
Voor 't altaar der betoovring neergeknield,
Wijl stormen van ellende mij doen beven
En 't schitt'ren van de drift uw blik bezielt.

Met liefden, meer dan ooit een tong zal noemen,
Zoveel als onder 't stralend blauw bestaan,
De liefden van de vogels en de bloemen,
Van licht en lucht, van land en oceaan, -

Zo als men mint wat nooit is weer te vinden:
De droom der hoop, voor eeuwigheid verloren -
Met alle liefden van wie ooit beminden,
Met alle liefden blijf ik u behoren.