Verzamelde gedichten

[p. 91]

Aanbidding

*

Geluk, waar alle bloei zich henenricht!
O Lach die leven wekt! O Morgenlicht!
O Wolk, waar levens dicht uit nedersneeuwen!
O Zee, waar zoveel millioenen eeuwen
Gebeden, vliet aan vliet, in samenkwamen!
De mens begrijpt U niet - hij stamelt namen...

Hij wil een straal van U die niemand vond.
Zo tast hij in zijn eigen wezen rond.
Hij vindt een woord, maar zijn gedachten vlieden.
Intussen werkt Gij voort - Uw zonnen zieden...

O Hoogte waar de ziel als dauw van daalt!
O Ruimte waar de ziel in ademhaalt!

O Ziel der ziel, die niemand ooit verstond!
O Hart van goed en kwaad! O Wereldgrond!