Vaderlandsche liederen, voor het genootschap van wapenhandel te Leyden (4 delen)

[p. L8r]

Aan de manhafte vaderlandlievende stedelingen.

Wijs: Hoor, Kees, mijn Vrijer.

Hoort, Stedelingen!

Wij, van het Platte Land,

Willen ook zingen,

Schoon op een' boerschen trant,

En toonen u daar meê,

Dat wij, als gij in steê,

Geen Heerschzucht kunnen lijden,

ô Neen: dus zingt men meê,

‘Veel liever strijden!

[p. L8v]

 

Veel brave Boeren

 

Zijn willig en bereid,

 

't Geweer te voeren,

 

Den Dwingeland ten spijt:

 

Men wil, met hart en hand,

 

Voor 't lieve Vaderland,

 

Veel eer den snaphaan dragen,

 

Dan, door een' Dwingeland,

 

Ons laten plagen.

 

* * *

 

Geen lasse zielen,

 

Hoe zeer hun loosheid loert,

 

En ze om ons krielen,

 

Door Heerschzucht aangevoerd,

 

Doen ons dien sieren moed,

 

Dien elk, voor goed en bloed,

 

Heeft opgevat, ooit derven:

 

ô Neen, men wil, met moed,

 

Veel liever sterven.

[p. M1r]

 

Zou men dan wijven,

 

Met kind'ren, vee en huis,

 

Slechts laten drijven,

 

Ten prooij van 't woest gespuis?

 

Hen laten in den nood,

 

Van alle hulp ontbloot?

 

Wij zullen dat niet lijden:

 

Veel liever, tot den dood

 

Manhaftig strijden.

 

* * *

 

Veel jonge Lieden

 

Begeren, dat geen Maagd,

 

Zal leed geschieden:

 

Neen, roept men onversaagd,

 

Zoo ooit zoo'n waardig pand

 

Mogt worden aangerand,

 

Door 's vijands wreede guiten,

 

Moet onze sterke hand,

 

Hun woeden stuiten.

[p. M1v]

 

Zoo dat veel Boeren,

 

Volvaardig zijn bereid,

 

't Geweer te voeren,

 

Te vliegen naar den strijd.

 

Elk hunner toont daar meê,

 

Dat wij als gij in Steê

 

Geen Heersch - zucht kunnen lijden:

 

ô Neen; wij willen meê

 

Veel liever strijden.

 

 

 

PIETER de LANGE.

Hasaertswoude.