Regelnummers proza verbergen
| |
| |
| |
Brief van vriendschap (1)
(Orlando Emanuels)
4Toen Syone van school thuis kwam, lag daar een verrassing
5op haar te wachten: tante Maritha had haar een briefje
6gezonden waarmee ze Syone uitnodigde de hele grote
7vakantie bij haar in de stad door te brengen. Tante Maritha,
8haar moeders zuster, woonde al heel lang in de stad. Ze had
9daar een heleboel diploma's gemaakt en was lid van belangrijke
10organisaties.
11Op school had Syone haar best gedaan, dus toen ze het
12briefje van tante Maritha aan papa en mama liet zien, gaven
13die direct hun toestemming.
14Syone was erg blij met de uitnodiging. De stad had zoveel
15leuke dingen die het binnenland niet kon bieden. Ze zou
16zich in de stad best amuseren en wat ze vooral zo prettig
17vond, was dat ze haar vriendinnetje Emmy weer zou zien.
18Syone en Emmy woonden vroeger naast elkaar, ze waren als
19zusjes samen opgegroeid en hielden veel van elkaar. Als de
20ouders van Emmy en die van Syone naar de kostgrond
21waren, dan zorgde Syones grootmoeder, Pipi, voor de twee
22meisjes. Pipi vertelde mooie verhalen, waar ze graag naar
23luisterden. En Pipi was een wijze vrouw; de mensen uit het
24dorp kwamen vaak bij haar met hun problemen.
25Op een morgen was Emmy bij Pipi en Syone gekomen. Ze
26had verteld dat haar ouders in de stad gingen wonen en dat
27zij mee moest. Pipi had Emmy laten beloven dat ze in de
28stad goed op zichzelf zou passen, want de stad had wel veel
29mogelijkheden voor ontspanning, maar in de stad was de
30verleiding om verkeerde dingen te doen veel groter dan in
31het dorp. Emmy was toen twaalf jaar. Ze had naar Pipi
32geluisterd en had beloofd voorzichtig te zullen zijn.
34Met verlangen had Syone naar de grote vakantie uitgekeken
35en eindelijk was die aangebroken. Mama en papa hadden
| |
| |
1zich zorgen gemaakt: ze vonden het een beetje gevaarlijk
2dat Syone alleen zou moeten reizen. Pipi had haar hand op
3Syones hoofd gelegd en had gezegd dat Syone oud en wijs
4genoeg was om op zichzelf te passen.
5Op de eerste dag van de vakantie, een heldere dag, was de
6reis begonnen. Op weg naar de stad had ze zich heel wat
7dingen afgevraagd. Hoe zou de stad zijn? Zou ze daar leuke
8meisjes van haar leeftijd ontmoeten? Zou ze de plannetjes
9die tante Maritha zeker voor haar had gemaakt, leuk vinden?
10Maar de vraag die haar het meest bezig hield, was of
11zij en Emmy, die nu reeds bijna drie jaar in de stad woonde
12en al die tijd niet meer naar het dorp gekomen was, nog
13even goed met elkaar zouden kunnen opschieten als toen
14ze meisjes van tien waren.
15Zoals afgesproken had tante Maritha haar bij aankomst in
16de stad bij de bus bij de B.E.M. aan de Saramaccastraat
17afgehaald. Tante had voor alles gezorgd om Syone's vakantie
18zo leuk mogelijk te maken. Het huis van tante was niet
19groot. Syone had verwonderd gekeken naar het boekenrek
20met de vele boeken en naar alle andere mooie dingen in de
21voorkamer. Ze vond het heerlijk dat ze een eigen kamer
22had. Tante had de logeerkamer voor haar klaargemaakt.
24Tijdens de rondleiding door het huis had tante haar gezegd
25dat een lekker bad haar zeker goed zou doen na zo'n lange,
26vermoeiende reis. Syone, die naar een bad verlangde, was
27blij met het aanbod en had tante lachend bedankt. Toen ze
28uit het bad kwam, stroomde een heerlijke etensgeur uit de
29keuken naar binnen; tante was bezig het potje dat ze speciaal
30voor Syone had klaargemaakt, op te warmen.
31Wat was tante lief, nu reeds wist Syone dat ze het goed met
32haar zou kunnen vinden en dat ze een prettige vakantie
33tegemoetging.
34Na een beetje televisiekijken die avond, vielen Syones ogen
35bijna dicht van slaap. ‘Ga nu maar lekker slapen, morgen is
| |
| |
1weer een dag,’ had tante vriendelijk gezegd. En lekker had
2Syone zeker geslapen, zo lekker zelfs dat ze eerst uit bed
3kwam toen de zon door het venster naar binnen keek.
4Toen ze uit het bad kwam, zaten twee meisjes van haar
5leeftijd in de voorkamer. Tante stelde haar aan de meisjes
6voor: ‘Syone, dit zijn Joyce en Diana. Hun moeders zitten
7samen met mij in een vrouwenvereniging die veel sociaal
8werk doet. Als je het leuk vindt, mag je in deze vakantie
9met Joyce en Diana optrekken.’
10De meisjes lachten Syone toe en vóór ze kon antwoorden,
11zei Joyce: ‘Zeg ja. Je bent toch niet van plan om je hele vakantie
12hier door te brengen als een vogelverschrikker,
13gespijkerd op één plaats?’ Diana knikte heftig van ja en
14vulde aan: ‘We hebben al een paar afspraken gemaakt:
15vanmorgen gezellig rondslenteren, vanmiddag naar de Zoo,
16donderdag slagbalwedstrijd en zaterdag...’ Hier moest tante
17Diana onderbreken, ze zei dat Joyce en Diana reeds een heel
18program in elkaar hadden gezet, terwijl ze nog niet eens
19wisten of Syone wilde meedoen. ‘Natuurlijk doe ik mee,’
20riep Syone vrolijk uit en alsof dat was afgesproken, maakten
21ze een dansje om tante heen. Allemaal schaterden van
22plezier. Toen ze uitgelachen waren, wenste tante ze een
23heel fijne tijd toe. Daarna zei ze: ‘Syone, ik zit in de redaktie
24van het blad van onze vereniging. Geef je ogen en oren goed
25de kost, want aan het eind van de vakantie moet je me in
26een vraaggesprek vertellen hoe een meisje uit het binnenland
27haar vakantie in de stad heeft ervaren. Ik wil daar een
28artikel over schrijven.’
29Voor tante wegging, stopte ze de meisjes wat zakgeld toe
30‘voor bus en soft’ en gaf ze Syone een huissleutel. Syone
31glom van trots, ze gaf tante een stevige brasa als dank voor
32het vertrouwen.
34Het was alsof de maand in de stad vleugels had, zo gauw
35was de tijd om. Wat was het toch een heerlijke vakantie
| |
| |
1geweest. Tante Maritha had geen betere vriendinnen voor
2haar kunnen uitzoeken: Joyce en Diana waren geweldig,
3gewoon te gek.
4Voor morgen, de laatste dag van haar vakantie in de stad,
5had Syone een afspraak met tante Maritha voor het vraaggesprek.
6Ze had zoveel te vertellen, dat tante misschien een
7extra bandje voor haar taperecorder zou nodig hebben. De
8Zoo, vakantieschoolsportwedstrijden, film, wandelmars en
9nog een heleboel andere gezellige dingen. Joyce en Diana
10hadden zelfs voor hun schooluitstapje een uitnodiging voor
11haar weten te krijgen.
13En toch was er iets dat haar hinderde. Hoewel Syone haar
14best had gedaan om Emmy te bereiken, was dat haar niet
15gelukt. Bij navraag was ze te weten gekomen waar Emmy
16woonde. Het meisje dat haar had uitgelegd hoe op dat adres
17te komen, had ook fluisterend verteld dat Emmy van huis
18was weggelopen en met een jongen samenleefde die een
19slechte naam had: hij handelde in drugs.
20Syone was een paar keer naar dat adres geweest, maar ze
21had Emmy nooit thuis aangetroffen. Ze had zich voorgenomen
22het morgenochtend vroeg toch nog een keer te proberen.
23Dat had ze ook aan tante verteld toen ze voor elf uur
24morgenochtend een afspraak voor het vraaggesprek met
25haar gemaakt had.
26Morgenmiddag, de laatste middag in de stad, was voor Joyce
27en Diana bestemd.
29De dag was nauwelijks aangebroken toen Syone opstond en
30zich klaarmaakte. Reeds heel vroeg pakte ze de bus die naar
31de buurt van Emmy ging. Daar aangekomen zag ze dat de
32vensters van Emmy's huis openstonden, wat betekende dat
33Emmy thuis was. Eindelijk zou ze Emmy dan toch ontmoeten.
| |
| |
Het wederzien van Syone en Emmy
1Ze klopte aan, een ruwe kerel stak z'n hoofd naar buiten.
2‘Wat wil je?’, vroeg hij onbeschoft. Syone schrok, het was
3de vent die vaak marihuana in het dorp kwam kopen voor
4zijn handeltje in de stad. Ze had nooit kunnen vermoeden
5hem hier aan te treffen in één huis samen met Emmy.
6Verlegen en geschokt vroeg ze of Emmy thuis was. Hij
7keerde zich om en riep naar binnen: ‘Emmy, iemand zoekt
8naar je. Maak het kort, want mi no nyan ete.’
9Even daarna was Emmy in de deuropening verschenen.
10Syone schrok om haar te zien, wat was ze bleek en mager.
11Emmy die altijd zo netjes was, zag er nu slonzig en verwaarloosd
12uit. ‘Dag Syone’, zei ze, terwijl ze haar vingers door
13het haar liet gaan om het er toch een beetje gekamd uit te
14laten zien.
| |
| |
1‘Dag Emmy’ zei Syone haast onverstaanbaar met een brok
2van medelijden in haar keel, ‘ik ben je een paar keer komen
3opzoeken, maar je was nooit thuis.’ Met een beverige stem
4antwoordde Emmy:
5‘Ja, ik ben vaak weg.’
6De meisjes keken elkaar aan. Syone had zoveel te vertellen
7over het dorp, over haar vakantie; het zou prettig zijn om
8herinneringen op te halen over de leuke dingen die ze als
9kinderen samen gedaan en samen beleefd hadden, en ze
10had zoveel te vragen over Emmy's leven, maar Emmy gaf
11haar niet de kans dat te doen. ‘Syone, ik ben echt blij je te
12zien, maar ik kan niet lang praten, ik moet weg. Groet lieve
13Pipi voor me en alle andere mensen in het dorp. Oké, bye.’
14Emmy was daarna weer naar binnen gegaan en had de deur
15achter zich dichtgedaan. Met lood in haar schoenen liep
16Syone terug naar de bushalte; 't was alsof iemand haar een
17pakslaag had gegeven.
18Toen ze thuiskwam, zat tante Maritha reeds met haar taperecorder
19en blocnote te wachten, maar toen die merkte hoe
20verdrietig Syone was, schoof ze alles opzij en trok haar
21naast zich op de zitbank. Syone begon zachtjes te snikken.
Tante Maritha troost Syone
| |
| |
1Tante legde het betraande kopje tegen haar schouder aan en
2gaf Syone haar zakdoek om de tranen te drogen.
3Nadat Syone was uitgehuild, begon ze te vertellen: ‘Tante,
4weet u, ik ben nog nooit zo teleurgesteld geweest als vanmorgen.
5Eindelijk heb ik Emmy ontmoet. Zij en ik zijn als
6zusjes samen opgegroeid. Vanaf ik uw uitnodiging had
7ontvangen, heb ik heel vaak aan Emmy gedacht. Ik verlangde
8haar te zien. Hoe zou ze het maken? Hoe zou ze eruit
9zien? Zou ze blij zijn mij te zien? Zou ze een vriendje
10hebben?
11Toevallig heb ik een meisje ontmoet dat me aan het adres
12van Emmy heeft kunnen helpen.
13Tante misschien heb ik te veel verwacht, want Emmy is
14geen Emmy meer. Emmy heeft me buiten ontvangen, ze
15heeft me niet eens binnengeroepen. Ik weet wel dat die
16vlegel van haar achter het raam stond te luisteren en ik heb
17duidelijk gemerkt dat ze doodsbang voor hem is, maar toch
18doet het pijn om op zo'n manier door je beste vriendin
19behandeld te worden.
20Toen ze me vroeg om mijn lieve oma, mijn Pipi, voor haar
21te groeten, gingen veel dingen door m'n hoofd. Pipi is een
22heel wijze vrouw. Toen mijn ouders ontdekten dat mijn
23broer Maamie, net als vele jongens van het dorp, bezig was
24met marihuana, hebben ze hem door Pipi onder handen
25laten nemen. Ze heeft toen geen ruzie gemaakt, ze heeft
26niet gescholden, ze heeft alleen maar ernstig en rustig met
27hem gepraat. Ze heeft hem gevraagd of hij wist wat trots
28betekent.
29‘Trots’, zei ze ‘is die eigenschap die gemaakt heeft dat men
30ons, de inheemsen van Amerika, nooit echt tot slaven heeft
31kunnen maken, want zowel wij als de Marrons hebben ons
32daartegen verzet. En wat niemand ooit met je heeft kunnen
33doen, dat doe jij nu met jezelf. Je maakt jezelf tot slaaf, niet
34van mensen, maar van drugs. Je weet niet hoe gevaarlijk het
35is...Je weet niet hoe heet het vuur is waarmee je speelt, tot
| |
| |
1jij je eraan brandt. Je zakt steeds dieper en dat merk je eerst
2als het te laat is, mi boi.
3Zo heb ik je vader niet grootgebracht en zo heeft hij jou niet
4grootgebracht. Ik kan hem als vrij mens recht in de ogen
5kijken, hij kan jou als vrij mens recht in de ogen kijken,
6maar ga jij later jouw kinderen ook als vrij mens recht in de
7ogen kunnen kijken en niet als slaaf of verslaafde?”’
9In de paar weken vakantie was er zo'n vertrouwensrelatie
10tussen haar en tante Maritha ontstaan, dat Syone voelde dat
11ze hier vrij kon praten. Het deed haar goed haar hart te
12luchten.
Pipi in gesprek met Maamie
13Syone ging verder en vertelde dat Maamie Pipi had geantwoord
14dat hij zelf de drugs niet gebruikte, hij verkocht ze
15alleen maar. Pipi had haar hoofd langzaam geschud en hem
16gezegd haar recht in de ogen te kijken. Toen had ze heel
17zacht, bijna fluisterend gesproken:
| |
| |
1‘Maamie zou jij het leuk vinden als iemand bittere cassave
2geperst had en het sap ervan niet zelf dronk, maar aan jou
3te drinken gaf? Nee toch? En waarom doe jij dat dan met
4anderen? Jij gebruikt de dope niet zelf, maar je vergiftigt
5anderen ermee.
6Maamie, mijn moeder heeft mij iets geleerd, dat zij op haar
7beurt van haar moeder heeft geleerd, iets wat van geslacht
8op geslacht bij ons inheemsen in ere is gehouden: elk mens
9heeft rechten en plichten, elk mens heeft lusten en lasten.
10Luister goed mi boi, want jij en veel van de dopegebruikers
11en dopehandelaren van het dorp zitten in een organisatie
12van inheemsen voor o.a. erkenning van de rechten op de
13grond. Jullie eisen je rechten op van de samenleving, maar
14wat doen jullie met je plichten tegenover diezelfde samenleving?
20Niets, integendeel, jullie vergiftigen die samenleving!
21Rechten en plichten, mi boi, lusten en lasten ... Een
22oude piai heeft eens gezegd dat als je een hond te eten
23geeft, hij je handen likt, maar als je een mens te eten geeft,
24hij je handen bijt ...
25Maamie, jij bent geen hond, jij bent mens, jij likt niet maar
26jij bijt ook niet ... Gebruik je hersenen en je hart om jezelf
27en je medemens te behoeden voor het gevaar van drugs ...’
28Syone nam een slok uit het glas sap dat tante voor haar had
29neergezet, ze ademde weer regelmatig en ging door: ‘Maamie
30was opgestaan en had Pipi een stevige brasa gegeven;
31toen had hij haar in het oor gefluisterd dat hij een trotse
32inheemse jongen was en van plan was dat te blijven, want
33hij had de wijste, mooiste, beste, knapste en liefste Pipi van
34de hele wereld. Toen was hij naar buiten gegaan en teruggekomen
35met een grote zak marihuana. Hij had die zak en een
36doos lucifers voor haar neergezet.
37Pipi zei alleen: ‘Dit doet een oud hart goed.’ Ze was opgestaan
38en had de lucifers weer aan Maamie gegeven. Ze
39streelde z'n hoofd terwijl ze zei: ‘Een man laat z'n vuil niet
| |
| |
Maamie en Pipi verbranden de drugs achter op het erf
1door een vrouw verbranden, dat doet hij zelf. Ik ga met je
2mee naar achter op het erf.’
3‘Tante, zo klein als Emmy en ik waren, vonden we Pipi
4geweldig. Pipi kende zoveel medicijnen, ze had ons een
5kralenbanti met dier- en bloemfiguren leren rijgen, ze wist
6op alle dingen raad en ze werd nooit boos. We wensten dat
7we net zo knap en wijs als Pipi zouden zijn als we groot
8werden...
9Maar tante, ik weet niet wat de stad met Emmy heeft gedaan.
10Emmy leeft nu met een rotvent die drugs verkoopt en
11ze zelf ook gebruikt. Dit is toch vreselijk, dezelfde Emmy
12die net als ik zo knap en wijs als Pipi wilde worden... Emmy
13heeft me geen ogenblik in de ogen durven kijken, ze heeft
14me niet binnen gevraagd ... en Emmy, mijn liefste zusje,
15heeft me bijna met woorden in de mond laten staan toen ze
16weer naar binnen ging.
17Even was het stil, alsof Syone met een besluit worstelde,
| |
| |
1toen zei ze vastberaden: ‘Maar tante, al heeft Emmy mij
2losgelaten, ik laat haar niet los! Pipi heeft eens gezegd dat
3een vriend een cadeau is dat je aan jezelf geeft. Ik heb Emmy
4als cadeau aan mezelf gegeven; en ik gooi mijn cadeautje
5niet weg!
6Ik ga Emmy een brief schrijven, ik ga m'n best doen om net
7als Pipi niet te schelden en haar ook geen verwijten te
8maken. Ik ga Emmy wijzen op het gevaar dat op haar loert
9of, zoals Pipi het aan Maamie gezegd had:“Je weet niet hoe
10heet het vuur is waarmee je speelt. Dat merk je eerst als het
11te laat is en je je er al aan gebrand hebt.”’
12Syone leunde vertrouwelijk tegen tante aan en zei
13verontschuldigend:‘Tante, u bent erg lief. Ik vind het heel
14jammer dat ik de tijd die u voor het vraaggesprek hebt
15uitgetrokken, heb verknoeid. In plaats van te vertellen over
16streetparties en gezellige uitstapjes heb ik uw hoofd volgepraat
17met het probleem van tieners en drugs.’
18Tante sloeg haar arm over Syone's schouder en trok haar
19naar zich toe. Toen Syone haar verhaal deed, had ze haar
20met geen woord onderbroken, en nu ze eindelijk sprak, was
21dat met een warme stem: ‘Mijn tijd verknoeid?? Niks hoor.
22Wat ben ik toch trots om een nichtje als jij te hebben. Eer
23en respect zijn dingen die niet te koop zijn; gelukkig ook
24maar, want we zouden ze niet kunnen betalen. Syone, God
25heeft ze jou geschonken, aangereikt door je grootmoeder, je
26Pipi. Vraaggesprekken over tienerfuifjes kan ik elke dag
27overal maken, maar een verhaal als dat van jou kom ik heel
28zelden tegen. Ik zou me geen beter verhaal kunnen wensen
29voor een vrouwenblad. Als het blad uitkomt, stuur ik je
30zeker een exemplaar.
31En Syone, ik vind je idee om Emmy een brief te schrijven,
32geweldig. Laat haar vooral duidelijk merken dat jij haar nog
33steeds als je zus beschouwt en dat jij je zorgen over haar
34maakt, vooral om het gevaar en de problemen die hand in
35hand met drugs gaan.
| |
| |
Syone gaf tante een zoen en zei opgeruimd:‘Ik ben ook heel trots op u. Nu heb ik twee wijze vrouwen op wie ik trots ben, Pipi en tante Maritha.
| |
Instructies voor het schrijven van de brief van Syone aan Emmy
(brief van vriendschap no.1)
1. | Lees het verhaal tenminste 2x aandachtig. |
2. | Maak bij het lezen aantekeningen over de woorden of uitdrukkingen die je niet kent of niet goed begrijpt. |
3. | Vraag je onderwijzer(es) om deze moeilijke woorden of uitdrukkingen uit te leggen. |
4. | Schrijf dan de brief van Syone aan haar vriendin Emmy; je moet je daarbij voorstellen dat jij Syone bent. |
5. | In de brief moeten de volgende punten verwerkt worden:
a. | Wat je bij je bezoek gemerkt hebt; |
b. | De behandeling die je gekregen hebt; |
c. | De teleurstelling en je bezorgdheid; |
d. | Waarom je je zorgen maakt (hier moeten de gevaren en risico's van drugshandel en druggebruik uit de lessen aan de orde komen); |
e. | Dat je wil proberen de vriendschap te herstellen; |
f. | Nodig haar te logeren uit om samen hulp bij Pipi te gaan zoeken; het geld voor de bus kan ze bij tante Maritha halen (vermeld het adres). |
|
|
|