Voorwoord bij het project ‘Brief van vriendschap’
Het drugawareness committee van de Lions Club Paramaribo North heeft vrij regelmatig contact met de Narcoticabrigade van het Korps Politie Suriname. Door dit contact kwamen wij te weten dat de drugshandel en het drugsgebruik in ons land via het binnenland en ook in het binnenland sterk aan het toenemen is. Hiertoe heeft vooral de jongste binnenlandse oorlog bijgedragen: het binnenland was vrijwel ontoegangelijk voor de politie. Wij vernamen dat in sommige dorpen zelfs lagere-schoolkinderen bij de handel en het gebruik betrokken worden.
Dit bracht ons tot nadenken over mogelijkheden om hiertegen iets te doen. Een van de mogelijkheden leek ons effectieve voorlichting. Toen hielden de volgende vragen ons bezig:
- | op welke populatie moet de voorlichting zich concentreren? |
- | in welke vorm moet de voorlichting gebracht worden? |
- | hoe kan de voorlichting een permanent karakter krijgen? |
De beantwoording van deze vragen bracht ons ertoe de voorlichting over de risico's van drugsgebruik en drugshandel te richten op de hoogste klassen van de basisschool en deze voorlichting te brengen in de vorm van brochure, die elk jaar weer gebruikt kan worden als deel van het lessenpakket.
Na overweging van diverse didaktische mogelijkheden, werd gekozen voor een werkvorm waarbij de leerlingen niet alleen kennis over de risico's zullen opdoen, maar die kennis in een relevante situatie moeten toepassen. Hiermee is het hoofddoel van het project aangegeven. De instructies voor leerkrachten en leerlingen spreken verder voor zichzelf.
Wat de onderwijskundige opzet en uitwerking van het project betreft, heeft het comité zich op het standpunt gesteld dat het verhaal voor leerlingen uit het binnenland herkenbaar dient te zijn. Vandaar dat de contouren van het verhaal aan een schrijver afkomstig uit het binnenland werden voorgehouden: Dorus Vrede. Hij heeft het verhaal geschreven waarin de sfeer rondom de bosneger in het binnenland duidelijk is te herkennen.