Gedichten

[p. 99]

Brunhild en Sigurd.

Uit het lied van Sigurdrifa.

Naar 't zuiden reed Sigurd de zeegrijke,
Reed hij met Grani, zijn ros.
Hij zag op de bergen een vuurgloed,
Als vlamde ten hemel een brand.

Dat was een schittrende schildburg
En daar boven woei eene vaan;
Toen hij was binnen getreden
Zag hij daar in de zaal

Een krijger in volle rusting
Die slapend nederlag;
Hij nam hem den helm van het hoofd af
En zag toen een vrouwegelaat.

Als wies om 't lijf het pantser
Zoo eng omsloot het haar,
Hij sneed het met zijnen zwaarde
Van 't hoofd ten voeten op.

[p. 100]

 

Hij sneed 't van beide armen

 

En strookte 't pantser af;

 

En toen ontwaakt' uit den sluimer

 

Brunhilde,¹⁾ zij richtte zich op:

 

 

 

- Wat sneed mij 't pantser open?

 

Hoe ben 'k ontwaakt? en wie

 

Ontbond m' uit de vale kluisters?

 

- Dat deed u Sigurds zwaard.

 

 

 

- Lang sliep ik, lang ingeslapen;

 

Lang is der menschen leed.

 

Want Odins sluimerrunen

 

Vergunden 't ontwaken niet.

 

 

 

Toen nam zij den hoorn vol mede

 

En bracht hem der minne dronk:

 

- Heil dag, heil zonen des dages,

 

Heil nacht, heil dochters der nacht,

 

 

 

Aanschouwt ons met gunstige oogen,

 

Heil Asen!²⁾ Asinnen Heil!

 

Heil u, alvoedende aarde!

 

Geef wijsheid en heelende hand. -

 

 

 

Zij noemde zich Sigurdrifa,

 

Zij was een Valkyre-maagd,³⁾

 

Twee koningen hadden gestreden

 

Om haar, de hooghartige maagd.

 

 

1) Brynhilde (of Brunhild) de pantsermaagd; van brynian, brunie, pantser, aldus werd Sigurdrifa genaamd. Elders heet zij gull-brynia, de goudgepantserde.

2) Ass, Acsir, naam der goden van het Noorden.

3) Valkyren, Valkuren, de maagden die de in den slag gevallenen voor Odin opnemen en naar Valhall dragen.

[p. 101]

 

Den oudste had zij verslagen

 

Dien Odin tot zege verkoor;

 

Met eenen slaapdoorn had haar

 

Toen Odin gestoken tot wraak.

 

 

 

En Sigurd sprak: - Ik bid u

 

Dat gij mij uw wijsheid leert;

 

Gij kent de oude maren

 

Uit alle werelddeel.

 

 

 

Zoo sprak dan Sigurdrifa:

 

- Opdat gij zege behaalt,

 

Snij runen op uw zwaardgreep,

 

Noem Tyr daar tweemaal bij.

 

 

 

Drinkrunen moet gij snijden,

 

Opdat geens anderen vrouw

 

Met list uw vertrouwen bedriege,

 

Op uw hoorn en den rug uwer hand.

 

 

 

Zeerunen moet gij snijden

 

In steven en roer gegrift.

 

Zoo draagt u het houten zeilros¹⁾

 

Door branding en donkere baar.

 

 

 

Snij runen om wonden te heelen

 

In d' oostlijken bast der berk.

 

Rechtsrunen doe ik u kennen

 

Dat niemands wraak u schaad',

 

 

 

Geestrunen moet gij leeren

 

Om de sterkste te zijn met den geest.

 

Zoo mogen die runen u helpen,

 

Tot alle de goden vergaan.

 

 

1) Segl-maurom, zeilrossen, de schepen.

[p. 102]

 

Nu kies, daar de keus is geboden

 

Van roem of vergeten te zijn -

 

En Sigurd sprak: Uw gaven

 

Bewaar ik zoo lang ik leef.