Gedichten

Uit Anakreoon.

Drang tot drinken.

De donkre aard drinkt vochten,

Uit d' aarde drinken boomen,

De zee drinkt uit de wolken,

Het zonlicht drinkt den zeeplas,

De maan drinkt uit de zonne -

Wat laakt ge mij dan, vrienden,

Die ook verlang te drinken?

Op zich zelven.

Wen ik het druifsap drinke,

Dan slapen mijne zorgen.

Wat baat mij klacht, wat moeite,

Wat baten al die zorgen?

Mijns ondanks moet ik sterven.

Waar voor bedierf men 't leven?

Dies, drinken wij het druifsap,

De vrucht des schoonen Bacchos;

Als wij met dezen drinken,

Dan slapen onze zorgen.

[p. 38]

Op mijne lier.

Ik wil d'Atreiden loven,

Ik wil van Kadmos zingen -

Maar iedre snaar der citer

Heeft anders niet dan liefde.

Ik ruilde eens de snaren

En nam een ander speeltuig.

Ik zong de heldendaden

Van Heraklès, - maar liefde

Weerklinkt de lier ten antwoord.

Vaartwel dan, verder, helden,

Want anders dan van liefde

Kan toch mijn lier niet zingen.