Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Een Nieuw Liedt van een Minnaer die van zijn Lief bedrogen wiert.

Voor dese lagh ik in de Min verdroncke
Al in de weelde van een Juffrous schoot,
Door Liefde waer ik blindt en droncke
Want Venus vonke,
Mijn een vreugt genoot
die vreugt die kroop mijn door mijn gantse leen,
Een vreugt die ik me[t] mijn Engel had gemeen[.]

[p. 852]

 

Haer aengenaem en haer soet mindelijk wese

 

Dat mijn soo vaek als een Godin Aen badt,

 

Sy gink haer Moedernaekt ontkleeden

 

En zwoer met Eeden,

 

Dat ik haer lief hadt,

 

Al door de vreugt ontstaen mijn gantse leen,

 

Een vreugt die ik met mijn Engel had gemeen.

 

 

 

Maer dees trouloose heeft mijn vals ghezwore,

 

Vermits een ander by haer gunst genoot,

 

O hoon is mijn dat lot beschore,

 

Nu moet ik hoore

 

dat haer blancke schoot,

 

Door geyle min, Besit een vreemde haen,

 

Terwijl ik met mijn scheepje ploeg den Oceaen.

 

 

 

'k Verfoey de min, Jk drink mijn liever droncke,

 

Al in een glaesje van de beste wijn,

 

Dan gaen ik thuys uytlegge roncke,

 

Want Venus voncke

 

stee[c]ken als Fenijn,

 

En queste soo de minnaer aen haer siel,

 

Waerom ik voor een Godin neder kniel.

 

 

 

Jk sal Vrou Venus dan voor eeuwig haten

 

En kiesen Bachus voor mijn waerde Vrindt,

 

'k Drink liever de Wijn uyt volle vaten,

 

Ja met behaegen

 

Roomers van een pint,

 

Want al de schichten van een geyle min,

 

Hoe schoon sy schijnen stelt al uyt mijn sin.

 

 

 

Jk offer dan mijn drank met vreugde sange

 

Voor 't Autaer daer de heldre Roomers staen,

 

Die ik met blijdtschap sal ontfange,

 

Ja met verlange,

 

Zoo lang ik kan staen,

 

't Js beter droncken als hier na berouw,

 

Van d'eerste kus te geven aen een Vrouw.